Arkadaşlarım bugün köylerindeki evlerine doğru yola çıktı. uzun bir süre orda kalmayı planlıyorlar. Anne ve babaları orada çiftçilik yapıyor. İnekleri, tavukları, arıları ve ekip biçebildikleri toprakları var.
Geleceğin en değerli mesleği çiftçilik olacak. Bu düşüncelerle waldorf çiftlik hayvanları yapmaya başladım. İlk ilmeği tavşancık için attım.
İşte tarif; 24 ilmek ve 24 sıra uygundur. buraya benimde faydalandığım fotoğrafı ekliyorum.
Evde olduğumuz bugünlerde, aile olmanın tadını çıkardığımız yemek masalarımızda , yiyeceklerimizin soframıza nasıl geldiğini çocuklarımızla konuşabiliriz. Çünkü uzun zamandır yiyeceklerimizin toprakta yavaş yavaş yetiştiği, bir çiftçi tarafından ekildiği, güneşin ısısı ve tatlı yağmurlarla can bulduğu gerçeğini fast-food'lar sebebiyle unutmuştuk. Özelikle şimdi topraktan gelenler için çocuklarımızla beraber şükretmenin tam zamanı.
Evet işte bir öneri; çocuklarımız küçükse onlarla bir oyun oynayabiliriz. Evdeki küçük oyuncak figürlerden yardım alalım.
"Çiftçi amca çiftçi teyze ekmeğim için buğday büyüttün teşekkür ederim.
İnekçik, inekçik peynirim için süt verdin teşekkür ederim.
Bulutlar, yağmurlar meyvemi suladınız teşekkür ederim."
Bu aktivite, çocuklara, sadece yiyeceklerin hangi süreçlerden nerelerden geldiğini öğretmekle kalmıyor aynı zamanda onlara daha büyük bir topluluğun parçası olduğumuzu hatırlatmamızı, şükran ve saygı duymamızı sağlıyor. Bunlar unuttuğumuz değerler. Hatırlatalım, hatırlayalım.
Sevgiyle kalın, evde kalın.
Not: Sineksekiz yayın evinin "Bostancı Burçik" çocuk kitabı tam da bu konu hakkında
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder